Reizen als Heidi

Ik automatiseer graag alles, en reizen is daar geen uitzondering op. Hieronder een aantal nuttige vondsten die mijn reizen gemakkelijker maken.

Treinreizen plannen

Plan je reis met Bahn.de, waar je ook heen gaat in Europa. De planner van Bahn.de heeft nagenoeg alle stations op het hele continent in kaart gebracht. Weet je al lang vantevoren waar je heen wil en durf je je reisdata vast te leggen? Plan dan met de Sparpreis-Finder. Je moet er enig Duits voor kunnen lezen, maar laat dat je niet tegenhouden. Reis je op drukke trajecten, bijvoorbeeld doordeweeks in de spits, overweeg dan om een Sitzplatzreservierung erbij te nemen. Voor weinig geld hoef je niet uren met je rugzak in het gangpad mee te schommelen en overal voor aan de kant te gaan. Reis je vanaf Enschede, weet dan dat Enschede Centraal zelf geldt als Duits station. Je hoeft dus geen overbruggend kaartje naar Glanerbrug te kopen.

Op tijd

Een wat minder bekende wetenswaardigheid werd mij (en 4999 andere hackers) verklapt tijdens de CCC van 2019. In Duitsland vindt men het sehr wichtig om alle treinen pünktlich te laten rijden. Waarom anders die Deutsche Pünktlichkeit? Er zijn in Duitsland een paar lange routes die elke dag op en neer gependeld worden. Bijvoorbeeld van Hamburg naar Zürich (CH), van Kiel naar München, of over dwars van Berlijn naar Essen. De trein, die ’s ochtends op tijd vertrekt, loopt gedurende de dag vertraging op. Na een aantal keer de complete route pendelen heeft de trein door pech zo veel vertraging dat hij overal te laat komt en elke aansluiting wordt gemist. Daar heeft Deutsche Bahn wat op gevonden: het schrappen van de uiterste stations op de route. Dus een trein die van Hamburg naar Zürich rijdt, schrapt na een aantal keer pendelen station Zürich. De trein keert op station Basel al om en gaat weer richting Hamburg. De gedupeerden tussen Basel en Zürich wordt verteld dat hun trein niet komt en zij pakken de volgende. De reizigers vanaf Basel noordwaarts verwelkomen allemaal hun trein op tijd. Hoe groter de vertraging, hoe meer stations aan kop en staart er geschrapt worden. Heb je deze hack door, bedenk je dan even dat het heel ongunstig is om je reis te plannen vanaf zo’n eindstation. Je hebt namelijk kans dat je trein er überhaupt niet is en je je hele reisschema op mag schuiven. Aankomen op een eindstation is minder desastreus: ook al stopt de trein onverwacht, dan kun je daar ter plekke vaak nog wel een Regionalbahn pakken en ben je net iets later op je bestemming.

Bagage

Handen vrij en hard kunnen rennen, dat is wat ik wil. Daarom vervoer ik mijn bagage op mijn rug in een rugzak. Mijn rugzak heeft bovenaan een treksluiting en voorop twee grote ritsen. Bij het inpakken vul ik de rugzak van beide zijden. Op plaats van bestemming leg ik hem vaak op mijn bed, naast mijn veldbed, en diep alle spullen eruit via de twee ritsen. Mijn rugzak is, als ik hem degelijk inpak, precies acceptabel voor de overhead bins van een vliegtuig. Hij heeft veel losse nylon riempjes, dus ik check hem niet in; de riempjes zullen overal achter blijven haken. Daarvoor moet er een bagagehoes omheen. Je mag in een vliegtuig je tas ook onder de stoel voor je schuiven, mits hij daar past. Aangezien de overhead bins rap vol raken profiteer ik van die optie onder de stoel.

Voor mijn kleine bezittingen draag ik een heuptasje. Bruin leer, mooi in stijl met mijn hoed en schoenen. Begeef ik me op plaatsen waar tasjesdieven graag toeslaan (Rome, Venetië, de Parijse metro) dan zit er aan de achterzijde van het tasje een oud keycord met een musketonhaakje, dat ik blind aan mijn broeklusje klik. Snijdt een tasjesdief de heupband door dan zit het tasje alsnog aan mij vast.

Mijn hoeden en caps hebben aan de binnenkant een lusje. Daarmee kan ik ze gemakkelijk aan een tas hangen als ik ergens binnenga. Ik heb nog een extra koordje, gemaakt van het kettinkje voor een badstop, met ook een klein clipje eraan. Daarmee kan ik mijn hoed aan de kraag van mijn t-shirt vastklikken. Op een boot of op een berg kan het onverwacht hard waaien, en ik wil mijn hoedje voor geen goud kwijt.

Drybag

Voor mijn reis naar Venetië kocht ik een heel plat op te vouwen drybag. Die had ik al gezien op mijn reis door Zwitserland. Ik was in Basel tijdens een paar snikhete dagen. Wie slim was, kocht een Wickelfisch en sprong daarmee in de Rijn. Je bezittingen deed je in de visvormige nylon tas, die zowel je spullen drooghield, als jou met je hoofd boven water. Je liet je zo een paar kilometer stroomafwaarts meevoeren, klom op de kant, en ging gekleed weer met het openbaar vervoer huiswaarts. Na die ontdekking bestelde ik dus een drybag en nam hem mee naar het Lido strand van Venetië. Telefoon, ebook, en droge textiel erin, twee keer wikkelen en dichtklikken. Mijn Teva-sandaaltjes hing ik aan de schouderriem. Zo hoefde ik niks onbeheerd op het strand te laten liggen en kon ik lekker zwemmen! Het voordeel van een plat opvouwbare drybag is dat hij in elk hoekje van je bagage gepropt kan, en dus ook mee op vlieg- en treinreizen waar je beperkt bent in je baggage.

Teva-sandalen

Ze zijn plat, licht, en als ze nat worden, zijn ze zo weer droog. Je loopt er kilometers op zonder blaren. Als je durft kun je er zelfs sokken in dragen, bijvoorbeeld tegen teken. Ga je zwemmen, dan klik je ze met een karabijnhaak zo aan je tas.

Almanak met nuttige tips

Meer tips en handige zaken die je het leven en het reizen vergemakkelijken vind je in mijn Almanak.